Stanza 1 :
- Şair, birine (muhtemelen sevgilisine) hitap ederek ve yazın güzelliğinin zamanla solabileceğini belirterek başlıyor. Yaz günleri genellikle hoş hava, güneş ışığı ve sıcaklıkla ilişkilendirilir.
Stanza 2 :
- Bu dörtlükte şair, güneş ve rüzgar gibi genellikle yaz güzelliğiyle ilişkilendirilen unsurların zararlı etkileri olabileceğini kabul ediyor. Güneş kavurabilir veya yakabilir, rüzgar sert olabilir ve hasara neden olabilir.
Stanza 3 :
- Burada şair, yazın genellikle sert rüzgarlar ve solan güzelliklerle çetin bir mevsime dönüştüğünü itiraf ediyor. Bu, yazın güzelliğinin sonuçta güvenilir olmadığını ve kaçınılmaz olarak azalacağını öne sürüyor.
Stanza 4 :
- Bu dörtlükte şair, sevgiliye benzetmeyi tanıtıyor. Yazın güzelliği geçici ve güvenilmezken, sevgilinin güzelliği ve değeri zamanla bozulmaz. Aksine şairin mısralarının kalıcı gücüyle ebedi kalacaklar.
Özetle, Stanza 1 yazın güzelliğini ortaya koyuyor, Stanza 2 yazın potansiyel sert etkilerini vurguluyor, Stanza 3 nihai düşüşünü vurguluyor ve Stanza 4, şairin sözleriyle kutlanan sevgilinin güzelliğinin sonsuza kadar süreceğini doğruluyor. Her bir kıta, bir yaz gününün geçici zevkleri üzerinde sevgilinin kalıcı ve üstün güzelliğini sergilemek için bir öncekinin üzerine inşa edilir.