Polonius ve Kral, Hamlet'i gözetlemek ve onun deliliğiyle ilgili şüphelerini doğrulamak için bir plan yapar. Ophelia'ya Hamlet'le etkileşime girmesi ve yakından izlenirken ondan bilgi almaya çalışması talimatını verirler. Polonius, eğer Hamlet'in deliliği Ophelia'ya olan aşkından kaynaklanıyorsa, onun ruh halini anlamak için bir araç olarak kullanılabileceğine inanıyor.
Hamlet'in onunla konuşma şekline Ophelia'nın tepkisi:
Hamlet, Ophelia ile karşılaştığında, başlangıçta ona nezaket ve şefkatle davranır ve birlikte geçirdikleri geçmiş zamanları anımsatır. Ancak konuşma ilerledikçe davranışları büyük ölçüde değişir. Hamlet, Ophelia'ya karşı yaptığı konuşmada sert, eleştirel ve hatta zalim bir tavır takınır. Onu sahtekâr, küçümseyen ve sadakatsiz olmakla suçluyor.
Ophelia, Hamlet'in sözleriyle şok olur ve derinden incinir. Durması için ona yalvarıyor ve ani tavır değişikliğiyle ilgili kafa karışıklığını ifade ediyor. Bir zamanlar sevdiği ve hayran olduğu adamın şimdi ona neden bu kadar aşağılayıcı ve zalimce davrandığını anlayamıyor.
Ophelia'nın tepkisi şaşkınlık, acı ve kırılganlığın bir karışımıdır. Hamlet'e olan sevgisi ile davranışının sert gerçekliği arasında kalır. Bu karşılaşma onu duygusal olarak perişan eder ve zihinsel çöküşü için bir katalizör görevi görür, bu da sonuçta onun trajik ölümüne yol açar.