1. Oedipus'un vebaya tepkisi: Thebes bir vebayla sarsılınca Oedipus, bunun sebebini bulmak ve halkının acısını dindirmek için hemen harekete geçer. Creon'u Delphi'deki kahine danışması için gönderir ve vebanın cezasız bir katilin varlığından kaynaklandığını öğrenen Oedipus, kendi hayatını riske atmak anlamına gelse de suçluyu bulmaya koyulur. Teb'i vebadan kurtarmak için ne gerekiyorsa yapmaya istekli olması ve halkının iyiliği için kişisel fedakarlıklar yapmaya istekli olması, tebaasının refahına olan bağlılığını açıkça ortaya koyuyor.
2. Oedipus'un adalet kaygısı: Oedipus, Laius'un katilini adalete teslim etmeye kararlıdır, ancak bu onun katilin kendisi olduğunu keşfetmesine neden olabilir. Adalet duygusu ve yapılan yanlışı düzeltme arzusuyla hareket ediyor. Onun çöküşüne ve acısına yol açsa bile gerçeği arayışı, kanunları destekleme ve herkes için adaleti sağlama konusundaki kararlılığını gösteriyor.
3. Oedipus'un fedakarlığı: Oedipus, Laius'un katili ve annesinin habersiz kocası olduğunu öğrendiğinde, kendisini cezalandırmak için derhal ve kararlı bir şekilde harekete geçer. Gücünden ve statüsünden vazgeçmek, sefalet ve izolasyonla dolu bir yaşamı kabul etmek anlamına gelse de kendini kör eder ve Thebes'ten sürgüne gönderilir. Eylemlerinin sorumluluğunu üstlenmeye ve halkına daha fazla zarar vermekten kaçınmaya istekli olması, onların refahını kendi rahatlığının veya gururunun üstünde tuttuğunu gösteriyor.
4. Oedipus'un kızlarına gösterdiği ilgi: Oedipus'un düşüşü ve sürgününden sonra bile işlediği suçlara rağmen kendisine sadık kalan iki kızı Antigone ve İsmene ile ilgilenmeye devam eder. Gelecekleri ve güvenlikleri konusunda endişeleniyor ve onlara Thebes'i terk edip başka yerde daha iyi bir yaşam bulmaları talimatını veriyor. Kızlarına olan sevgisi ve ilgisi, kendi acılarına rağmen onların refahına olan kalıcı bağlılığının bir göstergesidir.