1. Dörtlükler ve Beyitler :Bir Shakespeare sonesi, dört dörtlük (dört satırlık dörtlük) ve son bir kafiyeli beyit (iki satırlık dörtlük) halinde bölünmüş 14 satırdan oluşur.
2. İambik Beşli Metre :Bir Shakespeare sonesinin her satırı iambik pentametreyle yazılmalıdır. Bu, her satırın, değişen vurgusuz ve vurgulu hecelerle birlikte on heceden oluştuğu anlamına gelir.
3. Kafiye Şeması :Dörtlükler ABAB CDCD kafiye şemasını takip ederken, son beyit EE kafiye şemasıyla kafiyelidir. İşte bir örnek:
''''
Talihin ve insanların gözünde rezil olduğunda, (A)
Tek başıma dışlanmış durumuma ağlıyorum, (B)
Ve çizmesiz çığlıklarımla sağır cenneti rahatsız ediyorum, (A)
Ve kendime bak ve kaderime lanet oku, (B)
Umut bakımından zengin birinden daha hoşlanmamı diliyorum, (C)
Onun gibi öne çıkan, onun gibi arkadaşları olan, (D)
Bu adamın sanatını ve bu adamın kapsamını arzulayarak, (C)
En çok keyif aldığım, en az tatmin olduğum şey; (D)
Ancak bu düşünceler içinde kendimi neredeyse küçümseyerek, (E)
Neyse ki seni ve sonra durumumu düşünüyorum (E)
Gün doğarken doğan tarla kuşu gibi (F)
Kasvetli topraktan ilahiler söylüyor cennetin kapısında; (G)
Tatlı aşkın için böyle bir zenginliğin getirdiğini hatırladın (F)
O zaman devletimi krallarla değiştirmeyi küçümserim. (G)
''''
4. Tema :Shakespeare soneleri sıklıkla aşk, kayıp, zaman, güzellik, doğa ve ölümlülük temalarını işliyor.
5. Volta :Üçüncü dörtlük (9-12. satırlar) genellikle şiirde konuşmacının tonunun veya bakış açısının değiştiği bir volta veya "dönüş" içerir. Bu değişim genellikle son beyitte zıt bir düşünceye veya çözüme yol açar.
Bu kurallara bağlı kalarak Shakespeare soneleri, müzikalitelerine, duygusal derinliklerine ve unutulmaz kalitelerine katkıda bulunan farklı bir şiirsel yapı yaratır.