1. Oedipus'un Gerçek Kimliğini Keşfi:
Oyundaki merkezi peripeteialardan biri, Oedipus'un bilmeden babası Laius'u öldürdüğünü ve annesi Jocasta ile evlendiğini keşfetmesi sırasında ortaya çıkar. Bu açıklama, Laius'un katilini arayan ve kendisinin Thebes'in kurtarıcısı olduğuna inanan Oedipus için şok etkisi yaratır. Bu keşif hayatını tamamen değiştirir ve onu kendi kendini yok etme yoluna sokar.
2. Körlük Metaforu:
Geçmişiyle ilgili gerçeği öğrenen Oedipus, yaptıklarının cezası olarak kendini kör eder. Bu fiziksel peripeteia onun içsel körlüğünü ve dünyasının yıkılışını sembolize eder. Oedipus'un körlüğü, onun gerçeği ve eylemlerinin sonuçlarını görememesinin bir metaforu görevi görür.
3. Creon'un Vahiyi:
Başka bir peripeteia, Oedipus'un kayınbiraderi Creon'un, kahinin Oedipus'un babasını öldürüp annesiyle evleneceğini tahmin ettiğini ortaya çıkarmasıyla ortaya çıkar. Bu açıklama, Oedipus'un hikayesine başka bir trajedi katmanı daha ekler; çünkü kaderinin önceden belirlendiğini ve nihayetinde bundan kaçma gücünün olmadığını gösterir.
4. Jocasta'nın İntiharı:
Oedipus'un annesi ve karısı Jocasta'nın ilişkileriyle ilgili gerçeği öğrendikten sonra intihar etmesiyle oyun doruğa ulaşır. Bu olay, eylemlerinin sonuçlarıyla tek başına yüzleşmek zorunda kalan Oedipus'un acısını ve suçluluğunu daha da artırır.
Oedipus Rex'teki bu peripeteia örnekleri dramatik bir ironi duygusu yaratır; burada kahramanın bilgisizliği devam ederken izleyici gerçeğin farkındadır. Talihteki ani dönüşler ve değişiklikler oyunun trajik doğasına katkıda bulunur ve seyircide Aristoteles trajedisinin temel unsurları olan acıma ve korku uyandırır.