1. Antik Yunan Tiyatrosu :İlk Yunanlılar, derin insani temaları, karmaşık olay örgülerini ve şiirsel dile vurguyu araştıran trajediler ve komediler içeren sofistike bir tiyatro geleneği geliştirdiler. Yunan tiyatrolarının korosu, maskeleri ve mimari unsurları da daha sonra Batı tiyatro formlarını etkileyen eşsiz katkılardı.
2. Commedia dell'Arte :Kökeni Rönesans döneminde İtalya'da ortaya çıkan Commedia dell'Arte, sıradan karakterlerin, ayrıntılı maskelerin, fiziksel mizahın ve akrobasinin kullanıldığı doğaçlama bir tiyatro biçimiydi. Etkisi Avrupa'ya yayıldı ve daha sonraki komedi ve palyaço geleneklerinin temelini attı.
3. Noh ve Kabuki Tiyatrosu :Bu geleneksel Japon tiyatro biçimleri sırasıyla orta çağ ve erken modern dönemlerde gelişmiştir. Oldukça stilize edilmiş performanslar, ayrıntılı kostümler, abartılı hareketler ve müzik, dans ve hikaye anlatımının bir karışımını içeriyorlar. Modern tiyatro üzerindeki etkileri sembolizmin ve stilize estetiğin kullanımında görülebilir.
4. Pekin Operası :Pekin Operası olarak da bilinen bu Çin tiyatro biçimi, 18. yüzyılda ortaya çıkmıştır ve akrobasi, dövüş sanatları, şarkı söyleme, dans ve renkli kostümleri içermektedir. Kendine özgü "yüz değiştirme" tekniği dünya çapındaki izleyicileri büyüledi.
5. Hiciv ve Siyasi Tiyatro :Bertolt Brecht'in 20. yüzyılın başlarında Almanya'daki deneysel tiyatrosu, politik yorum, hiciv ve doğrusal olmayan anlatıların benzersiz bir karışımını ortaya çıkardı. Onun "Epik Tiyatrosu", daha sonraki siyasi tiyatro hareketlerini etkileyerek düşünceyi kışkırtmaya ve toplumsal normlara meydan okumaya çalıştı.
6. Afrika Tiyatrosu :Çeşitli Afrika tiyatro gelenekleri hikaye anlatımı, dans, müzik ve ritüel performanslar gibi çeşitli biçimleri kapsar. Toplumsal deneyimleri, maneviyatı ve sözlü anlatılar ve kültürel geleneklerle güçlü bağları vurgulayarak dünya sahnesine katkıda bulundular.
7. Modern Dans Tiyatrosu :20. yüzyılın başlarında Isadora Duncan, Ruth St. Denis ve Martha Graham gibi koreografların çığır açan çalışmalarından etkilenen modern dans tiyatrosunun ortaya çıkışı görüldü. Bu tür dans, hareket ve tiyatro unsurlarını birleştirerek yeni sanatsal ifade biçimlerine ve fiziksel hikaye anlatımına olanak sağladı.
8. Deneysel ve Multimedya Tiyatrosu :Çağdaş deneysel tiyatro genellikle alışılmadık sahnelemeyi, disiplinlerarası işbirliklerini, teknolojiyi ve multimedya unsurlarını içerir. Bu formlar geleneksel tiyatronun sınırlarına meydan okuyor ve sanatçıların izleyicileri etkilemenin yenilikçi yollarını keşfetmesine olanak tanıyor.
9. Topluluk Temelli Tiyatro :Bu yaklaşım, yerel toplulukların tiyatronun yaratımına ve icrasına katılımını vurgular. Topluluk temelli tiyatro, dışlanmış sesleri güçlendirir ve toplumsal katılımı teşvik ederek kolektif kimlik duygusunu geliştirir.
10. Yerli Tiyatrosu :Dünyanın dört bir yanındaki yerli topluluklar, benzersiz hikayelerini, kültürel uygulamalarını ve manevi inançlarını paylaşarak dünya tiyatrosuna katkıda bulundular. Yerli tiyatrosu genellikle kültürel mirası korumayı, sosyal adaleti teşvik etmeyi ve baskın anlatılara meydan okumayı amaçlar.
Bu örnekler, her biri tiyatroyu güçlü bir ifade, iletişim ve kültürel alışveriş aracı olarak şekillendiren kendine özgü katkılar sunan, dünyadaki tiyatro manzarasının zenginliğini ve çeşitliliğini vurgulamaktadır.