* Başka Bir Adla Bir Gül: 2. Perde, 2. Sahne'de Juliet'in şu meşhur sözü vardır:"İsmin nesi var? Başka bir deyişle gül dediğimiz şey çok tatlı kokar." Romeo'yu bir güle benzeterek, farklı bir isimle anılsa bile gerçek değerinin ve güzelliğinin değişmeyeceğini ima ediyor.
* Gecedeki Parlaklık: Perde 2, Sahne 2'de Juliet'in hemşiresi ona Romeo'nun sürgün edildiğini söyler ve Juliet buna şöyle yanıt verir:"Ah, kır, kalbim - zavallı iflas, bir an önce kır! Hapishaneye, gözler, asla özgürlüğe bakma! Aşağılık dünya , istifanı kabul et; buradaki harekete son ver ve sen ve Romeo ağır bir tabuta bas!"
* Onu Yıldızlarla Karşılaştırmak: Perde 2, Sahne 2'de Juliet şöyle der:"Ey Romeo, Romeo, neden Romeo'sun sen? Babanı inkar et ve ismini reddet; ya da eğer istemiyorsan, sadece aşkıma yemin et ve ben artık bir Romeo olmayacağım. Capulet." Burada, eğer erkek kendi soyadını reddederse kendi soyadından vazgeçmeye istekli olduğunu ifade ederek ona herhangi bir toplumsal etiketten daha fazla değer verdiğini belirtiyor.
* Romeo rolünde Güneş: 2. Perde, 5. Sahne'de Juliet şöyle diyor:"Güneş bugün görülmeyecek; gökyüzü sevgili sevgilimin ölümünün yasını tuttuğu için gece rengini alıyor." Juliet, Romeo'yu bir ışık ve yaşam kaynağı olarak tasvir ediyor ve onun yokluğunun onun için dünyayı kararttığını öne sürüyor.
* Sevgili rolünde Romeo: Oyun boyunca Juliet, Romeo'dan sık sık "sevgilisi" olarak söz eder ve Romeo'ya duyduğu derin sevgi ve şefkatin altını çizer. İntihar etmeyi düşündüğü en karanlık anlarında bile ondan hâlâ sevgi dolu sözlerle söz ediyor.
Genel olarak, Juliet'in Romeo'ya ilişkin tanımları, onun ona olan sevgisinin yoğunluğunu, toplumsal etiketlerin ötesinde onun kimliğine verdiği önemi ve onu hayatında bir ışık feneri olarak algılamasını yansıtıyor.