Ölümlerinin gerekliliğini destekleyen argümanlar şunları içerir:
Katarsis ve Farkındalık :Romeo ve Juliet'in aşkının trajik sonucu, kavgalı aileler arasında derin duyguları ve katarsis'i ateşledi ve kan davalarının yıkıcılığına karşı bir uyandırma çağrısı görevi gördü. Trajik sonuçlara tanık olan hem Montague'ler hem de Capulet'ler, çatışmalarının anlamsızlığını ve anlamsızlığını kabul etmek zorunda kaldılar.
Suçluluk ve Pişmanlık :Romeo ve Juliet'in ölümleri ailelerde büyük bir suçluluk ve pişmanlık duygusuna yol açtı. Masum gençlerin hayatlarının kaybına tanık olmak onların kararlılığını paramparça etti ve onları eylemlerinin sorumluluğunu almaya zorladı. Bu farkındalık, şiddet ve nefret döngüsünü sona erdirme arzusunu da beraberinde getirdi.
Siyasi Müdahale :Romeo ve Juliet'in ölümleri, devam eden kavgaya son vermeye kararlı olan Verona Prensi Escalus tarafından öğrenildi. Escalus, bu trajediyi katı bir yasanın uygulanması için bir katalizör olarak kullandı ve şiddete devam eden herkesi ağır cezayla tehdit etti. Onun kararlı duruşu ve trajik sonuçlara tanık olmanın yarattığı şok, muhtemelen aileleri uzlaşma aramaya motive etmede önemli bir rol oynadı.
Uzlaşma ve Birlik :Trajik olaylar sonuçta Montague'lar ve Capulet'ler arasında uzlaşmanın yolunu açtı. Çocuklarının onarılamaz kaybıyla karşı karşıya kalan aileler, anlayış ve affedilme ihtiyacının farkına vardı. Uzun süredir devam eden kavgalarının çözülmesi Verona'ya barış getirdi ve aileleri ortak acıyla birleştirdi.
Ancak bazıları, kavganın sona ermesi için Romeo ve Juliet'in ölümlerinin kesinlikle gerekli olmadığını savunuyor. Bilge bir arabulucu, kalplerde ve zihinlerde bir değişiklik veya ortak bir tehdit gibi dış baskılar gibi diğer koşulların uzlaşmaya yol açabileceğini öne sürüyorlar.
Sonuçta Romeo ve Juliet'in ölümlerinin gerekli olup olmadığı bir yorum meselesi olmaya devam ediyor. Trajik kaderleri çatışmanın çözümünde güçlü bir katalizör görevi görse de, barış uğruna masum hayatların feda edilmesi kavramı hakkında soruları gündeme getiriyor.