1. Statüsünü Kaybetme Korkusu :Parris, yerel bakan olarak konumunu ve bununla birlikte gelen saygı ve gücü sürdürmek konusunda derin endişe duyuyor. Kasabanın Püriten inançlarına bağlılığını ve uygunluğunu sürdüremezse nüfuzunu, otoritesini ve mali güvenliğini kaybedeceğinden endişeleniyor.
2. Kişisel Kan Davaları :Parris'in John Proctor da dahil olmak üzere topluluğun bazı üyeleriyle kişisel anlaşmazlıkları var. Bu çatışmalar arazi anlaşmazlıkları ve dini uygulamalarla ilgili anlaşmazlıklar gibi konulardan kaynaklanmaktadır. Parris, konumunu güçlendirmek ve intikam almak için büyücülük suçlamalarını rakiplerini cezalandırmanın ve zayıflatmanın bir yolu olarak kullanıyor.
3. Güvensizlik ve Suçluluk :Parris, rolü ve toplumu kontrol etme yeteneği konusunda kendini güvensiz hissediyor. Ayrıca kızı Abigail'in büyücülükle ilgisi ve John Proctor'la olan ilişkisi nedeniyle de suçluluk duygusu taşıyor. Bu suçluluk ve güvensizlik onun paranoyasına ve başkalarındaki kötülüğü ve sapkınlığı görmeye hazır olmasına katkıda bulunmuş olabilir.
4. Dini Coşku :Parris'in Püriten inançları ve dini saflık konusundaki gayretli arayışı, onu toplumun ahlaki düzenine yönelik algılanan her türlü tehdide karşı özellikle duyarlı olmaya yöneltiyor. Büyücülüğün kökünün kazınması gereken gerçek ve tehlikeli bir olgu olduğuna gerçekten inanıyor.
5. Kontrol Kaybı :Cadı yargılamaları ilerledikçe ve başlangıçtaki niyetinin ötesine geçtikçe Parris, durum üzerindeki kontrolünü giderek kaybettiğini fark eder. Düzeni koruma arzusu ile potansiyel olarak kendine zarar verebilecek bir suçlama ağına bulaşma endişesi arasında kalır.
Parris'in sorunları, oyunun ana çatışmasının ve Salem'de ortaya çıkan trajik olayların katalizörü haline gelir. Onun eylemleri, kontrolsüz otoritenin, dini aşırılığın tehlikelerini ve bir topluluk içindeki korku ve şüphenin yıkıcı etkisini örneklendiriyor.