Bir mutfak lavabosu dramasının özelliklerinden bazıları şunlardır:
* Doğal oyunculuk ve diyalog. Mutfak lavabosu dramalarında genellikle geleneksel olarak "güzel" veya "göz alıcı" olarak kabul edilmeyen oyuncular yer alır. Oyunculuk genellikle gerçekçi ve abartısızdır ve diyalog genellikle doğaçlama yapılır veya natüralist bir tarzda yazılır.
* Günlük hayata odaklanın. Mutfak lavabosu dramaları büyük, dramatik olaylardan ziyade günlük yaşamın küçük anlarına odaklanır. Hikayeler genellikle kronolojik bir sırayla anlatılır ve genellikle karakterleri bir veya birkaç yıl gibi bir zaman diliminde takip eder.
* Sosyal ve ekonomik temalar. Mutfak lavabosu dramaları genellikle yoksulluk, işsizlik ve suç gibi sosyal ve ekonomik konuları ele alır. Hikayeler sıklıkla bu sorunların karakterlerin hayatlarını nasıl etkilediğini gösteriyor ve bazen de topluma yönelik bir eleştiri sunuyor.
* Aile ilişkileri. Mutfak lavabosu dramaları genellikle aile ilişkilerine odaklanır. Hikayeler genellikle ebeveynler ile çocuklar, kardeşler ve eşler arasındaki ilişkileri araştırır. Bu ilişkiler genellikle karmaşık ve gergindir ve çoğu zaman çatışma ve gerilim kaynağıdır.
* Kişisel mücadeleler. Mutfak lavabosu dramaları genellikle karakterlerin kişisel mücadelelerine odaklanır. Bu mücadeleler akıl hastalığını, bağımlılığı, kederi veya kaybı içerebilir. Hikayeler genellikle bu mücadelelerin karakterlerin hayatlarını nasıl etkilediğini gösterir ve bazen bir umut veya kurtuluş mesajı sunar.
Mutfak lavabosu dramaları komedi, drama ve trajedi dahil tüm türlerde bulunabilir. Mutfak lavabosu dramalarının en ünlü örneklerinden bazıları arasında *Gazap Üzümleri* (1940), *Balın Tadı* (1961), *Kes* (1969) ve *Mike Leigh'in Abigail'in Partisi* (1977) yer alır.