_Kraliçe Gertrude, Kral Claudius ve maiyetleri girer._
Gertrude: Yazık, zavallı Yorick! Onu tanıyordum, Horatio:sonsuz şakacı ve mükemmel hayal gücüne sahip bir adam. Beni bin defa sırtında taşıdı; ve şimdi, hayal gücümde ne kadar da tiksiniyorum! Boğazım bunun üzerine yükseliyor. Ne kadar sıklıkta öptüğümü bilmediğim o dudaklar burada asılıydı. Şimdi alayların nerede? kumarın mı? şarkıların mı? sofrayı kahkahalara boğacak olan neşe parıltılarınız? _Kafatasını eline alıyor._ Şimdi sizi hanımımın odasına götürün ve ona söyleyin, bırakın bir santim kalınlığında boyasın, bu iyiliğe gelmeli; onu buna güldür._ _Kafatasını yere koyuyor._
_Hamlet ve Horatio'ya girin._
Hamlet: Bu, Kral'ın soytarı Yorick'in kafatası.
Horatio: Yazık, zavallı Yorick!
Hamlet: O, insanları Danimarka'daki herhangi bir erkekten daha fazla güldürebilen bir adamdı. Kralı bile güldürebilecek bir adamdı.
Gertrude: _Hamlet'i görmek_ Ama yumuşak! Bu nedir?
Claudius: Ah Gertrude, bakma! Ölümün görüntüsü budur!_
Hamlet: _Kafatasını tutmak_ Beni ben yapan kafa bu. Beni güldüren düşünceleri düşünen kafa bu. Bu benim sevdiğim kadını seven kafa. Ve şimdi bir kafatasından başka bir şey değil.
_Gertrude dehşet içinde uzaklaşır_
Hamlet: Olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu:
Acı çekmenin akılda daha asil olup olmadığı
Çirkin talihin sapanları ve okları,
Veya dertler denizine karşı silaha sarılmak
Peki karşı çıkarak onları bitirmek mi? Ölmek, uyumak,
Daha fazla yok; ve bir uykuyla bittiğimizi söylemek için
Gönül yarası ve binlerce doğal şok
Bu etin varisi, bu bir tamamlanma
Dindar bir şekilde dilenilecek. Ölmek, uyumak,
Uyumak, belki rüya görmek:- evet, sorun var,
Çünkü o ölüm uykusunda ne rüyalar gelebilir
Bu ölümlü bobini karıştırdığımızda,
Bize biraz ara vermeli.
Claudius: Hamlet, baban için üzüldüğünü biliyorum ama şimdi böyle şeyleri konuşmanın zamanı değil. Annenin cenazesi gibi tartışılacak daha önemli şeyler var.
_Ophelia'nın tabutu dört tabut taşıyıcısı tarafından taşınarak içeri giriyor._
Hamlet: Ne? Gömülü mü? Ölmedi, sadece uyuyor!_ _Tabutu yere koyuyorlar_ _Bir avuç toprak alıyorlar_ Git ölüm döşeğine:Pisliği tabutu taşıyanların başlarına atıyor_ Toprak atıyor mezara_ Toz, kül, pislik! Güzellik ve gençlikten geriye kalan tek şey!
_Laertes girer._
Laertes: Kız kardeşimin mezarına neden saygısızlık ettin? Neden onun üzerine toprak attın?
Hamlet: Çünkü o öldü ve bu onun için yapabileceğim son şey. Dünyada beni gerçekten seven tek kişi oydu.
Laertes: Onu öldürdün!
Hamlet: Onu ben öldürmedim! Onu öldüren Claudius'tu!
Claudius: Yalan söylüyorsun! Onu ben öldürmedim!
_Hamlet ve Laertes kavga ediyor._
_Horatio araya giriyor._
Gertrude: _çığlıklar_ Kes şunu! Kes şunu!
_Horatio kavgayı durdurur_
_Hamlet ve Laertes öfkeyle birbirlerine bakıyorlar_
Claudius: _Hamlet'e bakıyorum_ Karımı öldürdün, şimdi de oğlumu öldürdün. Artık yaşayacak hiçbir şeyin kalmadı.
Hamlet: _Claudius'u işaret ederek_ Amcam babamı öldürdü, şimdi onun intikamını aldım.
Claudius: Bu yanına kalmayacak! Seni kendim öldüreceğim!
_Hamlet ve Claudius çıkar_
Horatio: _Gertrude'a bakıyor_ Peki ya kocan? Onu kimin öldürdüğünü bilmek istemiyor musun?
Gertrude: Zaten biliyorum. Hepsini kendi gözlerimle gördüm. Claudius'tu. Kocamı ve oğlumu öldürdü. Yalnız kalmak istiyorum.
**Gertrude çıkar_
_Horatio kafatasını alıyor._
Horatio: Zavallı Yorick. Onu tanıyordum, Horatio:sonsuz şakacı ve mükemmel hayal gücüne sahip bir adam. Beni bin defa sırtında taşıdı; ve şimdi, hayal gücümde ne kadar da tiksiniyorum! Boğazım bunun üzerine yükseliyor. Ne kadar sıklıkta öptüğümü bilmediğim o dudaklar burada asılıydı. Şimdi alayların nerede? kumarın mı? şarkıların mı? sofrayı kahkahalara boğacak olan neşe parıltılarınız? Şimdi sizi hanımımın odasına götürün ve ona söyleyin, bırakın bir santim kalınlığında resim yapsın, bu iyiliğe onun da gelmesi gerekiyor; onu buna güldür.
_Kafatasını yere koyuyor_.
Horatio: _çıkış_ İyi geceler tatlı prens ve uçuşan melekler dinlenmen için sana şarkı söylüyor!