Bir trajedinin kahramanı genellikle iyi bir insandır ancak onların çöküşüne yol açan trajik bir kusurları vardır. Bu kusur genellikle kibir veya aşırı gururdur.
2. Kahramanın çöküşüne, kontrolleri dışında gelişen bir dizi olay neden olur.
Kahramanın çöküşü sadece kendi eylemlerinden kaynaklanmıyor. Aynı zamanda kader veya diğer karakterlerin eylemleri gibi kontrolleri dışında olan bir dizi olaydan da kaynaklanır.
3. Kahramanın düşüşü seyircide acıma ve korku duygusuna yol açar.
Aristoteles, trajedinin seyircide iki duyguyu uyandırması gerektiğine inanıyordu:acıma ve korku. Acıma, kahramana duyulan sempati duygusudur; korku ise, kahramanın kaderinin bizim başımıza gelebileceğinden duyulan korkudur.
4. Kahramanın düşüşü seyircide bir katarsis oluşmasına yol açar.
Aristoteles ayrıca trajedinin seyircide bir katarsis veya bastırılmış duyguların serbest bırakılmasına yol açması gerektiğine inanıyordu. Bu katarsis izleyicinin arınmış ve temizlenmiş hissetmesini sağlamayı amaçlamaktadır.
Tipik trajedilerin bazı örnekleri şunlardır:
- Sofokles'in Oedipus Rex'i
- William Shakespeare'in Hamlet'i
- William Shakespeare'in Macbeth'i
- F. Scott Fitzgerald'ın Muhteşem Gatsby'si
- Gazap Üzümleri - John Steinbeck