1. Polonius'un ölümünün üzüntüsü:
- Ophelia'nın babası Polonius, bir perdenin arkasına saklanırken Hamlet tarafından onu Claudius sanarak dürtüsel bir eylemle öldürülür.
-Ophelia, babasının ani ve şiddetli ölümünden derinden etkilenir ve bu durum onu büyük bir acı ve yas durumuna sürükler.
2. Hamlet'in reddi:
- Bir zamanlar Ophelia'ya aşık olan Hamlet, babasının hayaletinin cinayetiyle ilgili gerçeği ortaya çıkarmasıyla ona karşı mesafeli ve acımasız hale gelir.
- Hamlet, Ophelia'yı reddeder, ona sert davranır ve sevgisini reddeder, bu da onun kalbinin kırılmasına ve kafası karışmasına neden olur.
3. Hamlet'in deliliğine tanık olmak:
- Ophelia, Hamlet'in giderek daha dengesiz ve çılgın davranışlarına tanık olur.
- Sevdiği adamın delirdiğini ve tuhaf davranışlar sergilediğini görmek onun sıkıntısını ve ruhsal ıstırabını daha da artırır.
4. Sosyal izolasyon ve dışlanma:
- Hamlet'in deliliği daha da belirgin hale geldikçe Ophelia izole edilir ve toplumdan dışlanır.
- Hamlet'le olan ilişkisi nedeniyle itibarı zedeleniyor ve insanlar ondan uzak durmaya başlıyor, bu da onun yalnızlık ve umutsuzluk duygularına katkıda bulunuyor.
5. İç çatışma ve suçluluk:
- Ophelia, Hamlet'e olan aşkı ile ailesinin ve toplumun talepleri arasında sıkışıp kaldığı için iç çatışmalarla boğuşuyor.
- Polonius'un ölümünden ve Hamlet'in deliliğinden kendini sorumlu hissetme suçluluğu, zihinsel çalkantısını daha da derinleştirir.
6. Kırılgan zihinsel durum:
- Ophelia, nazik, hassas ve duygusal açıdan savunmasız bir karakter olarak tasvir ediliyor ve bu da onu zihinsel çöküntülere karşı daha duyarlı hale getiriyor.
Tüm bu faktörler Ophelia'nın kırılgan zihinsel durumuna katkıda bulunuyor ve sonunda onun deliliğe düşmesine yol açıyor. Gerçeklikle bağını kaybeder, akıldan çıkmayan şarkılar söylemek gibi garip davranışlara girişir ve sonunda kendini bir söğüt ağacında boğarak trajik bir sonla karşılaşır.