İşte nedeni:
* Tanrıların kraliçesi Hera, yalnız ve izole olarak tasvir edilir. Şiir gücünü ve ihtişamını vurgular, ancak aynı zamanda izolasyonunu ve memnuniyet eksikliğini vurgular.
* "Zaferi" bir cephedir. Şiir, Hera'nın gücünün ve zaferinin, gerçek tatmin olmaktan ziyade görünüşler ve dışa doğru projeksiyonla ilgili olduğunu gösteriyor. Bulamadığı bir bağlantı ve sevgi için özlem duyuyor.
* Şiir bir trajedi duygusu anlamına gelir. Hera güçlü bir tanrı olsa da, şiir üzüntü duygusunu ve başaramayacağı bir şey için özlemle işaret ediyor. Sahip olduğu "zafer" nihayetinde içi boş bir zafer.
Bu nedenle, Hera'nın "ihtişamı" ironik hale gelir çünkü gerçek iç durumunun yanıltıcı bir temsilidir. Şiir, güç ve ihtişam fikrine doğal olarak tatmin edici olarak meydan okuyor, muazzam güç içinde bile tecrit ve boşluk potansiyelini ortaya koyuyor.