Bir gün Laura'ya, ailesi bir araba kazasında öldüğünden beri dilsiz olan Cristina adında genç bir kız olan yeni bir hasta gelir. Cristina'nın yaşadığı travma, anne ve babasının da hayatını kaybetmesine neden olan ve onda derin bir psikolojik yara bırakan trafik kazasından kaynaklanıyor.
Laura, Cristina ile çalışmaya başladığında, merkezde köklü duygusal sorunlarla mücadele eden tek çocuğun kızın olmadığını keşfeder. Her çocuğun kendine özgü bir acı ve travma hikayesi vardır.
Laura, Cristina ve diğer çocuklara açılıp en derin korkularını ve sırlarını ona anlatırken hızla bir bağ kurar. Birçoğunun istismara, ihmale ve terk edilmeye maruz kaldığını öğreniyor. Duygusal yaraları derindir ve kendilerini kaybolmuş ve yalnız hissetmelerine neden olur.
İyileşmelerine yardımcı olmaya kararlı olan Laura, travmalarını sindirmelerine ve iyileşme yolculuğuna başlamalarına yardımcı olmak için çeşitli terapötik teknikler kullanıyor. Sanat terapisi, müzik terapisi ve grup seansları sayesinde çocuklar bastırılmış duygularını ifade etmeye başlar ve yavaş yavaş dünyaya olan güvenlerini yeniden inşa ederler.
Film boyunca Laura'nın duygusal mücadelelerden muaf olmadığı ortaya çıkıyor. Çocuklarla uğraşırken yüzleştiği çocukluğundan kaynaklanan kişisel travmalarını ve kaygılarını taşıyor.
Kendini çocukların hayatlarına ve iyileşme süreçlerine kaptıran Laura, onlarla güçlü bağlar kurmaya başlıyor. Hikayeleri onu derinden etkiliyor ve onların mutluluk ve gelecek için umut bulmalarına yardımcı olmaya kararlı hale geliyor.
Ancak merkezin müdürü Simón, Laura'nın çocuklarla olan yoğun ilişkisinden ve terapiye alışılmadık yaklaşımından endişe duymaya başlar. Yararlı olmaktan ziyade zararlı olabileceğine inanıyor. Laura, şüpheciliği ve çatışan metodolojileri nedeniyle hayal kırıklığına uğrar ve aralarındaki gerilim tırmanır.
Çok önemli bir sahnede Cristina, sonunda araba kazası ve ebeveynlerinin kaybı hakkında konuşarak bastırılmış acısıyla yüzleşmeye karar verir. Onun bu cesur davranışı, diğer çocuklara kendi şeytanlarıyla yüzleşmeleri için ilham verir ve güçlü bir atılımla sonuçlanır.
Çocuklar iyileşme yolculuklarında ilerledikçe derin dostluklar kurmaya ve ortak deneyimleriyle birbirlerine destek olmaya başlarlar. Laura onların dönüşümüne tanık oluyor ve hayatlarında yarattığı olumlu etkinin farkına varıyor.
Ancak Simon'ın çocuklardan birine elektroşok tedavisi uygulamakta ısrar etmesi ve bunun onları iyileştirmenin tek etkili yolu olduğunu iddia etmesiyle film karanlık bir hal alır. Laura, çocuklara zarar vermesinden korktuğu için bu tedaviye şiddetle karşı çıkıyor.
İklimsel bir yüzleşmede Laura, merkezin etik olmayan uygulamalarını yetkililere ifşa eder ve bu da Simón'un tutuklanmasına yol açar. Merkez kapatılıyor ve çocuklar daha uygun bakım tesislerine yerleştiriliyor.
Sonrasında Laura, çocuklar üzerinde yarattığı etkiyi ve onlardan öğrendiği dersleri anlatıyor. "Çocuklar", sonuçta, büyük bir travmayla karşı karşıya kalan çocukların dayanıklılığı ve gücü ile empati ve anlayışın onların iyileşmesine yardımcı olmadaki hayati rolü hakkında güçlü bir yorum görevi görüyor.