Şiir, bu meditatif keşfin tonunu belirleyen bir dizi soruyla açılıyor. Şair sorar:"Peki ne olacak? Uyuyacak mıyım yoksa ölecek miyim?" Bu sorular, sanki konuşmacı yaşamın temel doğası ve ölüm olasılığıyla boğuşuyormuş gibi, varoluşsal bir tefekkür duygusunu yansıtıyor.
Browning daha sonra insan varoluşunun farklı yönlerini temsil eden çeşitli anları ve sahneleri anlatıyor. Doğanın güzelliklerinden, yoksulların yaşadığı zorluklardan, sanatçıların özlemlerinden, çocukların acılarından, sevgi ve dostluk bağlarından söz ediyor. Şair, bu kısa hikayeler aracılığıyla hayatın sevinçlerinin, üzüntülerinin ve zorluklarının karmaşık bir mozaiğini sunuyor.
Şiirin ana teması, yaşamın geçici doğası ile aşkın kalıcı özü arasındaki karşıtlıktır. Browning, hayatın doğası gereği geçici olmasına rağmen başkalarıyla kurduğumuz bağlantıların ve paylaştığımız sevginin kalıcı bir etkiye sahip olduğunu öne sürüyor. Aşk, zamanın ve ölümlülüğün sınırlarını aşabilecek bir güç olarak tasvir ediliyor.
Konuşmacının sevgi ve dostluğun önemini teyit etmesiyle şiir bir kabullenme ve umut duygusuyla sona erer. Son satır olan "Sevgiye, dostluğa ve ruha inanıyorum", hayatın belirsizlikleri ve zorlukları arasında insani bağlantıların kalıcı gücüne olan inancı özetliyor.
"Sonra Ne Olur" okuyucuları kendi varoluşları üzerinde düşünmeye, yaşam ve ölümün doğası üzerine düşünmeye, sevginin ve anlamlı ilişkilerin kalıcı değerini takdir etmeye davet eden derin ve içe dönük bir şiirdir.