Seamus Heaney'in yazısı.
Bütün sabah üniversite revirinde oturdum
Derslerin bitmesine neden olan zilleri saymak.
Saat ikide komşularımız beni eve bıraktı.
Verandada ağlayan babamla karşılaştım -
Cenazelere her zaman adım adım yaklaşmıştı -
Ve Koca Jim Evans bunun sert bir darbe olduğunu söylüyor.
Bebek cıvıldadı, güldü ve bebek arabasını salladı
İçeri girdiğimde utandım
Elimi sıkmak için ayağa kalkan yaşlı adamlar tarafından
Ve bana 'sorunlarımdan dolayı özür dilediklerini' söyle,
Fısıltılar yabancılara en büyüklerin ben olduğumu bildirdi
Okuldayken annem elimi tutarken
Onun içinde ve öfkeli, gözyaşı dökmeyen iç çekişler öksürdü.
Saat 10'da ambulans geldi
Ceset hemşireler tarafından susturuluyor ve bandajlanıyor.
Ertesi sabah odaya çıktım. Kardelenler
Ve mumlar başucunu rahatlatıyordu; Onu gördüm
Altı haftadır ilk kez. Şimdi daha solgun,
Sol şakağında haşhaş rengi bir morluk var,
Karyolasındaki gibi dört ayaklık kutuda yatıyordu.
Gösterişli yara izi yok, tampon onu yere serdi.
Dört ayaklık bir kutu, her yıl için bir ayak.
Seamus Heaney'nin "Ara Tatili" şiiri, konuşmacının küçük erkek kardeşi olan genç bir çocuğun ölümünün dokunaklı bir yansımasıdır. Şiir, konuşmacının üniversitesinin revirinde, komşuları tarafından eve götürülene kadar derslerin bittiğini bildiren zilleri sayarak beklemesiyle başlar. Kapıda ağlayan babası ve ona sempatisini ifade eden Koca Jim Evans tarafından karşılanır. Konuşmacının bebek olan küçük erkek kardeşi, bebek arabasında mırıldanıyor ve gülüyor, görünüşe göre meydana gelen trajediden habersiz.
Konuşmacı, elini sıkmak ve başsağlığı dileklerini iletmek için ayağa kalkan yaşlı adamların gördüğü ilgiden utanıyor. Kalabalığa onun en büyük oğlunun okulda olduğunu bildiren fısıltılar yayıldı. Annesi oğlunun kaybının öfkesiyle onun elini tutuyor ve gözyaşı dökmeden iç çekiyor.
Saat onda ambulans, hemşirelerin hazırladığı küçük çocuğun cesediyle birlikte gelir. Ertesi sabah konuşmacı, kardeşinin cesedinin yatırıldığı odaya çıkar. Çocuğun başucunun kardelenler ve mumlarla süslenmesi rahatlatıcı bir atmosfer yaratıyor. Konuşmacı, kardeşini altı haftadır ilk kez görüyor ve onun solgun görünümünden ve şakaklarındaki haşhaş morluğundan etkileniyor.
Çocuk, büyüyen bedeni için çok küçük olan ve kısa kesilen genç bir hayatın trajik sonunu temsil eden bir tabut olan bir buçuk metrelik bir kutuda yatıyor. Şiir, konuşmacının tabutun kardeşinin kısa ömrünün her yılına karşılık gelen bir ayak olduğu gerçeğini yansıtmasıyla sona erer.
"Ara Tatil" şiiri, keder, kayıp ve ölümün genç bir aile üzerindeki etkisinin güçlü ve dokunaklı bir incelemesidir. Heaney'nin basit dil ve imge kullanımı, çocuğun ölümüyle ilgili olayların canlı bir resmini oluştururken, şiirin duygusal derinliği ve yankısı evrensel kayıp deneyimini yakalıyor.