Ve fırtınalı bulutlar çoğu zaman günü örter,
Orada iyi bilinen yalnız bir ada yatıyor
Flannan Adası veya Gri Ada olarak.
O kayanın üzerinde yedi cesur ruh yaşıyordu.
Ve deniz fenerinin yükseklerdeki alevini seyrettim,
Cesaret edenlere yol gösterici bir yıldız
Engebeli gökyüzünde yelken açmak.
Ama bir kez harika bir hikaye ortaya çıktı,
Zihni hayranlıkla dolduran bir hikaye,
Çünkü o adada çok tuhaf bir şekilde vahşi,
Kimsenin bulamadığı üç cesur adamdık.
Deniz feneri yandı, parıltısı sönmedi,
Köpük boyunca hiçbir çığlık duyulmadı,
Ama ana karadaki arkadaşları taradığında,
Kalpleri soğudu. O adamlar gitmişti.
Aradılar, dalgaların üzerinden seslendiler,
Cevap veren ses yok, sessizlik bozuldu,
Deniz fenerinin merdivenlerini boşuna çıktılar
Ve tek bir soluk iz veya konuşma bulunamadı.
Yataklar düzgün duruyor, yiyeceklere dokunulmuyordu.
Kütük el değmemiş bir şekilde yanlarında duruyordu.
Ve yine de yüzleri solgun olan o adamlar,
O huzursuz gelgit boyunca yelken açmıştı.
Kadim topraklardan gelen hayaletler miydi
Deniz boyunca ruh mu arıyorsunuz?
Karayı aradılar ya da gökyüzünü aradılar,
Hiçbir iz yoktu, artık yok olmuşlardı.
Ve böylece çağdan günümüze masal,
Gizem, perili büyüsünü örüyor,
Flannan Adası sessiz nöbet tutuyor,
Sırları dalganın derinliklerinde.