1. Ciddi ve kasvetli: Bu ton genellikle bir ciddiyet, üzüntü veya tefekkür duygusu taşır. Örneğin Edgar Allan Poe'nun "Kuzgun" şiiri, gizemli ve melankoli dolu bir atmosfer yaratmak için ciddi ve kasvetli bir ton kullanır.
2. Neşeli ve esprili: Bu ton genellikle eğlence veya eğlence duygusu yaratmak için kullanılır. Örneğin, Ogden Nash'in "Pirenin Dansı" şiiri, eğlenceli ve tuhaf bir atmosfer yaratmak için neşeli ve esprili bir ton kullanıyor.
3. Düşünmeli ve düşünceli: Bu ton genellikle düşünceli olma, iç gözlem veya meditasyon duygusu taşır. Örneğin, Andrew Marvell'in "To His Coy Mistress" adlı şiiri, zaman, ölümlülük ve aşk temalarını keşfetmek için düşünceli ve düşünceli bir ton kullanıyor.
4. Kızgın ve tutkulu: Bu ton genellikle güçlü bir duygu, kızgınlık veya hayal kırıklığı duygusu taşır. Örneğin Maya Angelou'nun "Hala Yükseliyorum" şiiri, konuşmacının baskı ve ayrımcılık karşısında gösterdiği direnci ifade etmek için öfkeli ve tutkulu bir ton kullanıyor.
5. Şakacı ve tuhaf: Bu ton genellikle hayal gücü, yaratıcılık veya sürpriz duygusu taşır. Örneğin, Lewis Carroll'un "Jabberwocky" şiiri, saçmalık ve fantezilerle dolu bir dünya yaratmak için şakacı ve tuhaf bir ton kullanıyor.
6. Alaycı ve ironik: Bu ton genellikle alay, eleştiri veya inançsızlık duygusu taşır. Örneğin T.S.'nin "Çorak Toprak" şiiri. Eliot, modern dünyayı ve onun algılanan manevi boşluğunu eleştirmek için alaycı ve ironik bir ton kullanıyor.
7. İyimser ve umutlu: Bu ton genellikle pozitiflik, cesaretlendirme veya ilham duygusu taşır. Örneğin, William Ernest Henley'in "Invictus" şiiri, konuşmacının sarsılmaz kararlılığını ve içsel gücünü ifade etmek için iyimser ve umutlu bir ton kullanır.
8. Kasvetli ve kötümser: Bu ton genellikle umutsuzluk, umutsuzluk veya hayal kırıklığı duygusunu aktarır. Örneğin T.S.'nin "The Hollow Men" şiiri. Eliot, ruhsal boşluk, ahlaki çürüme ve insan varoluşunun beyhudeliği temalarını keşfetmek için kasvetli ve karamsar bir ton kullanıyor.