1. Vinil Kayıtlar :Fonograf kayıtları veya LP'ler (Uzun Çalma kayıtları) olarak da bilinen vinil plaklar, 1940'ların sonlarından 1980'lere kadar müzik dinlemenin birincil ortamıydı. Yüzeyinde oluklar halinde kodlanan ses kayıtlarının bulunduğu, polivinil klorürden (PVC) yapılmış düz disklerden oluşuyordu. Vinil plaklar, diski döndüren ve oyukları okumak ve bunları duyulabilir sese dönüştürmek için bir kalem kullanan döner tablalarda çalınıyordu.
2. Kasetler :1960'larda tanıtılan kasetler, popüler bir taşınabilir ses formatı haline geldi. Plastik bir kaset içine yerleştirilmiş iki makaralı manyetik banttan oluşuyordu. Bandın bir ses sinyaliyle mıknatıslanmasıyla ses kayıtları yapıldı. Kasetler, taşınabilir veya ev stereo sisteminin bir parçası olabilen kaset çalarlarda çalınıyordu.
3. Makaradan Makaraya Bantlar :Bunlar kasetlerden önce kullanılan büyük, açık manyetik bant makaralarıydı. Öncelikle profesyonel ses kayıt stüdyolarında ve ev meraklıları için kullanıldılar. Makaradan makaraya bantlar yüksek kaliteli ses sağlıyordu ancak daha büyük ve daha karmaşık kayıt cihazları gerektiriyordu.
4. 8 Kanallı Kasetler :1960'ların sonlarında tanıtılan 8 kanallı kasetler, sekiz paralel ses parçası içeren kartuş tabanlı bir formattı. Kullanıcı, bandı manuel olarak geri sarmak veya hızlı ileri sarmak zorunda kalmadan parçalar arasında kolayca geçiş yapabildiğinden, kolaylıkları nedeniyle otomobillerde popülerdi.
5. AM/FM Radyo :Radyo yayıncılığı, kayıtlı medyanın ortaya çıkmasından önce bile müziğin geniş bir kitleye ulaştırılmasında önemli bir rol oynuyordu. AM (genlik modülasyonu) ve FM (frekans modülasyonu) radyo istasyonları, radyo alıcıları tarafından alınabilecek müzik, talk şovlar ve diğer ses içeriğini yayın dalgaları üzerinden yayınlar.
Bunlar, CD'lerin piyasaya sürülmesinden önce insanların müzik dinlemenin başlıca yollarından bazılarıydı. Her formatın kendi avantajları ve dezavantajları vardı ve bu da müzik dinleme deneyimlerinin zaman içinde gelişmesine katkıda bulunuyordu.