Dansta statik hareketin bazı yaygın örnekleri şunlardır:
- Arabesk bir bale dansçısı veya çarpık bir şekle sahip modern bir dansçı gibi bir poz tutan bir dansçı.
- Bir grup dansçı, donmuş pozisyonlarla canlı bir resim yarattıkları canlı bir tablo oluşturuyor.
- Trisha Brown veya Steve Paxton gibi postmodern dans öncülerinin çalışmalarında olduğu gibi, sessizliği kasıtlı olarak koreografik bir araç olarak kullanan bir koreograf.
Statik hareket dansta çeşitli amaçlara hizmet edebilir:
- Büyük bir hareket değişikliği öncesinde gerilim veya beklenti oluşturmak.
- Belirli bir anı veya hareketi vurgulamak için.
- Bir parça içindeki daha dinamik veya akıcı hareketlerle kontrast oluşturmak.
- Görsel güzellik veya sanatsal ifade duygusu yaratmak.
- Dansta geleneksel hareket ve zaman kavramlarına meydan okumak.
Statik hareket, dengeyi kaybetmeden veya duruştan ödün vermeden bir pozisyonu korumayı gerektirdiğinden dansçılardan büyük kontrol, hassasiyet ve vücut farkındalığı gerektirir. Aynı zamanda dansçıların kendi fizikselliklerini ve mekan duygusunu keşfetmeleri için bir araç olarak da kullanılabilir.
Çağdaş dans ve deneysel dans formlarında, statik hareket kavramı, uzayda genel bir yer değiştirme olmasa bile, genellikle vücuttaki ince değişimleri veya değişiklikleri içerecek şekilde genişletilir. Bu mikro hareketler statik duruma karmaşıklık ve nüans katabilir ve danstaki dinginliğin koreografik olanaklarını daha da genişletebilir.