1. Kanunlar Arası Çatışma: Antigone'nin hikayesi, insan ahlakı ile devletin dayattığı yasalar arasındaki çatışmaya odaklanıyor. Kardeşi Polyneikes'in Kral Creon tarafından uygun bir şekilde gömülmesi reddedilince, kralın emrine karşı gelir ve kardeşini onurlandırma ve tanrıların ilahi kanunlarına saygı duyma yönündeki ahlaki yükümlülüğünden hareketle Polyneikes'i gömer.
2. Bireysel Vicdan ve Dış Otorite: Antigone'nin eylemleri bireysel vicdan ile dış otorite arasındaki gerilimi vurguluyor. Kralın emirlerine aykırı olsa bile ailesini ve tanrıları onurlandırmanın daha yüksek bir ahlaki görev olduğuna inanıyor ve kişisel ahlakın otoriteye körü körüne itaatten daha önemli olduğunu gösteriyor.
3. Adaletsizliği Sorgulamak: Antigone'nin Creon'un fermanına karşı gelmesi, kralın eylemlerinin ahlakı hakkında soru işaretleri doğurur. Antigone, adaletsiz kanununa meydan okuyarak ve aile sevgisi ile dini geleneklere öncelik vererek, izleyiciyi baskıcı otoritenin ahlaki sonuçlarını ve adalet ihtiyacını düşünmeye teşvik ediyor.
4. Sonuçlar ve Fedakarlık: Antigone'nin eylemleri, sonuçta onun trajik kaderine yol açıyor ve kişinin ahlaki inançlarını savunmanın sonuçlarının altını çiziyor. Doğru olduğuna inandığı şey uğruna kendini feda etmeye istekli olması, inançlarının ahlaki gücünü sergiliyor ve ahlaki ilkeleri korumanın kişisel bedelini vurguluyor.
5. Etik İkilemler: Oyun, karakterleri zorlayan ve seyircide düşünceyi kışkırtan etik ikilemler sunuyor. Antigone, ailesine sadakat ile devlete itaat arasında zor bir seçimle karşı karşıyadır ve eylemleri ve motivasyonları, karakterleri ve okuyucuları karmaşık ahlaki ikilemlerle boğuşmaya zorlar.
Genel olarak "Antigone", kişisel değerler ile dış otorite arasındaki gerilim, adalet ve şefkatin önemi ve kişinin inançlarını savunmanın sonuçları dahil olmak üzere ahlakın çeşitli yönlerini araştırıyor. Sofokles, Antigone karakteri aracılığıyla izleyicileri ahlaki ikilemler üzerinde düşünmeye ve seçimlerinin ve eylemlerinin etik sonuçlarını düşünmeye davet ediyor.