Hamlet, Yorick'i nasıl hatırlıyor?

Hamlet'in V. Perde, Sahne I'deki meşhur kendi kendine konuşmasında, kralın soytarı Yorick'in mezar kazıcılar tarafından mezardan çıkarılan kafatası üzerine düşünür. Kafatasını elinde tutan Hamlet, melankoli ve ölümlülük hissine kapılır ve yaşamın geçiciliği ve ölümün kaçınılmazlığı üzerine meditasyon yapmaya başlar. Yorick'i her zaman kahkaha ve neşe dolu, en zor zamanlarda bile kralı güldürebilen bir adam olarak hatırlıyor. Hamlet, bir zamanlar tanıdığı canlı Yorick ile şu anda elinde tuttuğu cansız kafatası arasındaki karşıtlıktan etkileniyor. Bu karşıtlık, Hamlet'in insan varoluşunun kırılganlığı ve dünyevi uğraşların beyhudeliği üzerine düşünmesine neden olur; çünkü Hamlet, en güçlü ve etkili insanların bile sonunda toza dönüştüğünü fark eder. Nihayetinde Hamlet'in Yorick'in kafatasıyla karşılaşması, bize hayatın kısalığını ve her günü dolu dolu yaşamanın önemini hatırlatıyor.