1. "Şehir acı çeken bir dev gibi kükredi":Bu metafor, nükleer saldırı sonrasında şehrin kaotik ve sıkıntılı durumunu bir devin acı dolu çığlıklarına benzetiyor.
2. "Dünya birdenbire daha küçük, daha kırılgan bir yumurtaya dönüştü":Bu metafor, dünyayı hassas ve savunmasız bir yumurtaya benzeterek, nükleer saldırının insanların bir zamanlar hissettiği güvenlik ve yenilmezlik duygusunu nasıl paramparça ettiğini temsil ediyor.
3. "Sokaklar bir insan nehriydi":Bu metafor, çaresizce şehirden akan bir nehre kaçmaya çalışan muazzam insan kalabalığını karşılaştırarak aciliyet ve kitlesel hareket duygusunu vurguluyor.
4. "Korku, kurnaz bir tilki gibi insanların zihnine sızdı":Bu metafor, korkuyu, insanların düşüncelerine gizlice giren, mantıklarını ve cesaretlerini tüketen kurnaz bir yırtıcı olarak kişileştirir.
5. "Dünya uçsuz bucaksız bir çorak araziye, parçalanmış hayallerin çölüne dönmüştü":Bu metafor, insanların özlemlerinin ve hayallerinin yok edildiği kıyamet sonrası manzaranın ıssız ve umutsuz bir resmini çiziyor.
6. "Hayatta kalanlar, yıkıcı bir fırtınanın ardından kırıntı bulmak için çabalayan karıncalar gibiydi":Bu metafor, hayatta kalanların yiyecek ve barınak bulma mücadelelerini ve çabalarını, kaos ve yıkımın ortasında karıncaların çılgın hareketleriyle karşılaştırıyor.
Bu metaforlar, nükleer savaşın toplum ve insan ruhu üzerindeki dönüştürücü ve yıkıcı etkilerini aktararak "Ne yazık ki Babil"deki hikayenin canlı imgelerini, duygularını ve derinliğini artırıyor.