Temaların Güçlendirilmesi: Koro sıklıkla liderin ifade ettiği temaları, fikirleri ve duyguları tekrarlıyor veya güçlendiriyordu. Bu tekrar, önemli mesajların vurgulanmasına ve izleyiciler arasında kolektif bir anlayış duygusu yaratılmasına yardımcı oldu.
Eylem Hakkında Yorum Yapma: Koro, oyundaki olaylar hakkında yorum yapan kolektif bir ses sağladı. Gözlemleri, düşünceleri ve tepkileri izleyiciye dışarıdan bir bakış açısı kazandırdı ve gelişen dramın yorumunu derinleştirdi.
Duygusal İfade: Koro, ortak tepkileriyle oyunun duygusal etkisini güçlendirdi. Neşeli korolar kutlama anlarını artırırken, hüzünlü korolar trajik ve hüzünlü sahnelere derinlik kattı.
Kitle Etkileşimi: Lider ile koro arasındaki çağrı ve yanıt formatı izleyiciyi doğrudan meşgul etti. Bu etkileşim, ortak bir deneyime katkıda bulundu ve izleyicinin sahnedeki duygu ve fikirlerle bağlantı kurmasına yardımcı oldu.
Diyaloğun Geliştirilmesi: Koro ve lider arasındaki fikir alışverişi dinamik bir fikir alışverişine olanak sağladı. Bu genellikle dramatik durumun derinleşmesine yol açtı ve olay örgüsünün ilerlemesine yardımcı oldu.
Katarsis: Trajedilerde, koronun duygusal tepkileri ve ağıtları oyunun rahatlatıcı etkisini artırıyordu. Karakterlerin acılarını paylaştılar ve izleyicide duyguların açığa çıkması için kolektif bir yol sağladılar.
Dramatik Yoğunluk: Koro, ritmik ilahileri, dansları ve kolektif varlığıyla dramatik performansa görsel ve işitsel yoğunluk kattı.