Bu soru, Hamlet'in şunlarla boğulduğu için oyun boyunca ortaya çıkıyor:
* Ölümün ve Ölüm Ölümünün Doğası: İntiharı düşünüyor, yaşamın anlamını sorguluyor ve ölümden sonra neler olduğu fikriyle mücadele ediyor.
* Görünüşlerin ve algının güvenilirliği: Hamlet, özellikle babasının hayaleti ve etrafındaki kişilerin nedenleri hakkında gördüğü ve duyduklarının gerçekliği hakkında şüphelerle boğuşuyor.
* kaderin ve özgür iradenin rolü: Kendi kaderi üzerinde kontrol sahibi olup olmadığı veya daha büyük, önceden belirlenmiş bir oyunda sadece bir piyon olup olmadığı fikriyle güreşir.
* Dil ve Aldatma Gücü: Hamlet, dilin manipüle etmek ve aldatmak için nasıl kullanılabileceğinin farkındadır, bu da gerçeği yanlışlıktan ayırt etmeyi zorlaştırır.
Gerçek ve gerçeği sorgulamanın bu merkezi teması, oyunun ikonik unsurlarının çoğuna yol açar:
* Hamlet'in ünlü solilokları: Yaşamın anlamını, ölümün doğasını ve etrafındaki dünyayı anlamanın zorluklarını düşünüyor.
* Play-a-play: Bu, Hamlet'in kralın suçluluğunun doğruluğunu test etmesinin ve performans ve yanılsamanın gücünü keşfetmesi için bir araç görevi görür.
* Oyunun belirsizliği ve açık uçlulığı: Son, birçok soruyu cevapsız bırakarak seyirciyi gerçekliğin belirsizliği ve gerçeği tanımlamanın zorluklarıyla boğuşmaya zorlar.
Bu merkezi soruyu inceleyerek, Hamlet'in iç mücadelelerini, oyunun dramatik çatışmasını ve temalarının kalıcı alaka düzeyini daha iyi anlayabiliriz.