Macbeth:
1.Hırslı doğa :Macbeth, cadıların kehanetlerinden, özellikle de kendisinin Cawdor Beyi ve sonunda kral olacağına dair kehanetlerinden hemen etkilenir. Hırslı doğası uyanır ve şiddete ve ihanete başvurmak anlamına gelse bile bu tahminleri gerçekleştirme fikrine takıntılı hale gelir.
2.Korku ve belirsizlik: Başlangıçtaki heyecanına rağmen Macbeth cadıların sözlerine tam olarak ikna olmamıştı. Kehanetlerin gerçek mi yoksa sadece aldatmaca mı olduğunu merak ederek korku ve belirsizlik yaşıyor. Bu iç çatışma, vicdanıyla ve ahlaki ikilemleriyle boğuşurken gelecekteki çöküşüne zemin hazırlıyor.
Banquo:
1.Şüpheci ve ihtiyatlı :Banquo, Macbeth'in aksine cadıların tahminlerine daha şüpheci yaklaşıyor. Manipülatif veya aldatıcı olabileceklerinin farkında olarak onların niyetlerini ve güdülerini sorgular. Banquo temkinli davranıyor ve cadıların sözlerinin eylemlerini kontrol etmesine izin vermiyor.
2.Duncan'a Sadakat: Banquo'nun Kral Duncan'a olan sadakati başından beri ortadadır. Baştan çıkarıcı kehanetlerle karşı karşıya kalsa bile krallığın refahını ve görevine olan bağlılığını ön planda tutar. Sadakati onu Macbeth'ten ayırıyor ve Macbeth'in bencil hırslarına tezat oluşturuyor.
İlk yanıt:
İlk tepkileri, karakterlerinin daha sonraki gelişimi için temel oluşturur. Macbeth'in ne pahasına olursa olsun güç peşinde koşma hırsı ve istekliliği onu karanlık bir yola sürüklerken, Banquo'nun şüpheciliği ve Duncan'a olan sadakati onu ahlaki açıdan daha dürüst bir karakter olarak konumlandırıyor. Bu zıt tepkiler, Macbeth ve Banquo'nun izleyeceği farklı yolların habercisi olup, oyunun gidişatını ve Macbeth'in başına gelen nihai trajik sonuçları şekillendirir.