1. Viyola:Viyola, kemandan daha büyük, yaylı yaylı bir çalgıdır. Kemana göre daha düşük bir perdeye ve daha yumuşak bir sese sahiptir. Genellikle orkestra ve oda müziği topluluklarında kullanılır.
2. Çello:Çello, viyoladan bile daha büyük, yaylı yaylı bir çalgıdır. Derin ve rezonanslı bir ses üretir. Çello, orkestralarda ve oda müziği gruplarında yaygın olarak kullanılır.
3. Kontrbas:Kontrbas, keman ailesinin en büyük üyesidir. Ayakta veya oturarak çalınır ve orkestradaki en düşük perdeleri üretir. Kontrbas, orkestra topluluklarının ve caz gruplarının temel bir bileşenidir.
4. Erhu:Erhu, Çin müziğinde popüler olan iki telli yaylı bir çalgıdır. Kendine özgü bir tınısı vardır ve geleneksel Çin müziği, halk müziği ve çağdaş besteler dahil olmak üzere çeşitli türlerde kullanılır.
5. Hardanger Kemanı:Hardanger kemanı, kemana benzeyen ancak çalınan tellerle birlikte rezonansa giren ilave sempatik telleri olan geleneksel bir Norveç halk enstrümanıdır. Kendine has bir sesi vardır ve İskandinav halk müziğinde kullanılır.
6. Rebec:Rebec, armut biçimli gövdeli ve üç telli bir ortaçağ yaylı yaylı çalgıdır. Kemanın öncüsüydü ve Orta Çağ'da yaygın olarak kullanıldı.
7. Nyckelharpa:Nyckelharpa İsveç'ten gelen anahtarlı bir kemandır. Telleri durduran, diyatonik melodilerin daha kolay çalınmasını sağlayan tuşlara sahiptir. Kendine özgü bir uğultu sesi vardır ve geleneksel İsveç halk müziğinde kullanılır.
Bu çalgılar yaylı çalım tekniği ve genel yapısı itibarıyla kemanla benzerlikler taşımaktadır. Ancak her enstrümanın kendine has özellikleri vardır ve çeşitli müzik türlerinde ve kültürlerinde ayrı bir rol oynar.